-
1 rozpostrzeć
глаг.• развертывать• раскрывать• распростереть* * *rozpost|rzeć\rozpostrzećrę, \rozpostrzećrze, \rozpostrzećrzyj, \rozpostrzećarł, \rozpostrzećarty сов. расположить, распростереть;\rozpostrzeć koc расстелить одеяло; \rozpostrzeć skrzydła распростереть (распластать) крылья; \rozpostrzeć ręce распростереть руки
* * *rozpostrę, rozpostrze, rozpostrzyj, rozpostarł, rozpostarty сов.расположи́ть, распростере́тьrozpostrzeć koc — расстели́ть одея́ло
rozpostrzeć skrzydła — распростере́ть (распласта́ть) кры́лья
rozpostrzeć ręce — распростере́ть ру́ки
См. также в других словарях:
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… … Słownik frazeologiczny
rozpiąć — dk Xc, rozepnę, rozepniesz, rozepnij, rozpiąćpiął, rozpiąćpięła, rozpiąćpięli, rozpiąćpięty, rozpiąćpiąwszy rozpinać ndk I, rozpiąćam, rozpiąćasz, rozpiąćają, rozpiąćaj, rozpiąćał, rozpiąćany 1. «odpiąć coś zapiętego, otworzyć z zapięcia» Rozpiąć … Słownik języka polskiego
swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… … Słownik frazeologiczny
otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
roztoczyć — dk VIb, roztoczyćczę, roztoczyćczysz, roztoczyćtocz, roztoczyćczył, roztoczyćczony roztaczać ndk I, roztoczyćam, roztoczyćasz, roztoczyćają, roztoczyćaj, roztoczyćał, roztoczyćany 1. «rozłożyć, rozprostować coś zwiniętego, stulonego; rozpostrzeć … Słownik języka polskiego
